تیونینگ به هر عملی گفته می شود که در جهت بهبود عملکرد سلاح در یک موضوع خاص یا به صورت کلی در چند موضوع، انجام می شود.تفنگ بادی نیز مانند هر وسیله دیگری توسط علاقه مندان و اساتید تیونینگ می شوند.با توجه به گوناگونی انواع سلاح های بادی روش های تیون این سلاح ها با هم تفاوت است.(دقت داشته باشید که این موضوع یک بحث تخصصی است و ما در این مقاله فقط به صورت کلی با آن آشنا می شویم)
تیونینگ تفنگ پی سی پی ها
در تفنگ های پی سی پی معمولا تمرکز تیونینگ روی رگلاتور تفنگ و تنظیم کردن آن قرار دارد و تیونر ها با اعمال تغییراتی روی رگلاتور سعی میکنند تا تلرانس را به حداقل برسانند.با توجه به اینکه امر تیونینگ نمی تواند فقط به مسابقات محدود شود در نتیجه تفنگ های شکاری نیز قابل ارتقا هستند.در وهله دوم معمولا رو فنر چکش با تلرانس پایین کار می کنند و متریال فنر در این موضوع موثر است.از آن جایی که لوله سلاح نیز وظیفه هدایت ساچمه را دارد پس کار کردن روی آن مثل تعویض لوله با لوله سلاح بهتر، تاب گیری لوله، اصلاح تاج لول یا باز کردن بست لوله، باز کردن شرود و یا استفاده از ایراستریپر( وسیله ای که مانند صدا خفه کن در سر لوله وصل می شود و هوای اضافی پشت ساچمه را بعد از خروج منحرف میکند) می تواند روش مناسبی برای ارتقا تفنگ و افزایش دقت باشد.تا اینجا بیشتر به تیون دقت پرداختیم، اما تیون فقط در این موضوع محدود نیست و می تواند در حوزه قدرت سلاح نیز باشد و فرد تیونر با افزایش قدرت فنر چکش یا بیشتر فشرده کردن آن می تواند بر قدرت سلاح اثر بگذارد و آن را زیاد کند.روی ماشه تفنگ ها نیز می توان برای تیونینگ کار کرد و با تعویض ناخنک ماشه یا همان اهرم آن و یا نرم کردن ماشه ، دقت در تیراندازی را افزایش داد.
تیونینگ تفنگ های فنری با تفنگ های پی سی پی کاملا متفاوت است.در تیونینگ تفنگ های فنری بیشتر روی واشر سرپیستون تفنگ تمرکز دارند و با اعمال تغییراتی روی آن سعی میکنند تا هم شوک تفنگ های فنری را کاهش دهند و هم کمپرس کردن هوا را بهبود ببخشند.واشر های های سر بسته اغلب واشر هایی هستند که برای تفنگ های فنری مسابقاتی استفاده می شوند و هنوز هم که هنوز است تکنولوژی ساخت آن در ایران وجود ندارد.جنس واشر ها از پلی ارتان است و بسته به کشور تامین کننده متریال کیفیت آن متفاوت است.موضوع دیگری که در فنری ها به آن پرداخته می شود سطح داخلی سیلندر است ک معمولا خوب در کارخانه ماشین کاری نشده اند (نه همه موارد) و سطح صیقلی ای برای وکیوم هوا ندارند در نتیجه با هر بار گذشتن پیستون از درون آن عملکرد متفاوتی نشان می دهند.تیونر ها معمولا به کمک ماشینکاری و تراشکاری سطح آن را کاملا صیقلی میکنند و از یک واشر بزرگتر استفاده میکنند.(اختلاف اندازه بسیار کم است و آن چنان نیازی به تعویض پیستون نیست) در وهله سوم سراغ پیستون سلاح میروند از آن جایی که پیستون کمی از سیلندر کوچکتر است لغزش ها و ارتعاشاتی دارد، برای حل این مشکل از یک یا دو اورینگ برای سطح خارجی پیستون استفاده می کنند و جای آن را با تراشکاری روی پیستون تراش می دهند.در وهله آخر نوبت به فنر می رسد.اگر فنر تفنگ جنس مناسبی داشته باشد و قطر خارجی آن مناسب سیلندر باشد می تواند تلرانس کمی بدهد.البته نقش لول فنر در کاهش ارتعاشات جانبی فنر بسیار زیاد است که با تغییر جنس آن به یک جنس مناسب مثل تفلون و افزایش طول آن می توان ارتعاشات جانبی فنر را کم کرد.ماشه تفنگ های فنری معمولا سفت هستند و روی آن ها نیز همانند پی سی پی ها گاها تغییراتی اعمال می شود.